Την Νικολέτα την άκουσα για πρώτη φορά πριν από περίπου 5 χρόνια σε ενα ερασιτεχνικό βιντεάκι στο διαδίκτυο.
Σε πρώτη άποψη διέκρινε κανείς μια γλυκιά φωνή με ένα εξίσου ωραίο παρουσιαστικό! Όταν γνωριστήκαμε και κατ επέκταση συνεργαστήκαμε σε τοπικές εκδηλώσεις στη Μεσαρά, δεν άργησε να επιβεβαιωθεί η πρώτη μου σκέψη: «Αυτό το κορίτσι έχει ένα γλυκό πείσμα και μια τόλμη στη φωνή .. θα τα καταφέρει»!
Οι μεγαλύτεροι θαυμαστές τις πάντα στο πρώτο τραπέζι ήταν οι γονείς της. Δεν σου άφηναν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ότι προχωράει με γερές βάσεις και αρχές!
Από την Ύβα Κουμαντάκη
Χτύπησε το τηλ μου ένα απόγευμα και εξεπλάγην όμορφα διαβάζοντας το όνομα της. Είχαμε καιρό να τα πουμε!
Την άκουσα με ενθουσιασμό να μου λέει για το νέο της τραγούδι. Εκείνο το πρώτο που σε γεμίζει καρδιοχτύπι όταν ζητάς να το ακούσουν οι γύρω σου με προσοχή!
Το πρώτο που ένιωσα ακούγοντας το ήταν η «ταύτιση» και εκείνη απλά κατάλαβε!
Αυτός και πόλοι άλλοι λόγοι είναι που σας παρουσιάζω την Νικολέτα Κωνσταντάκη !
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Νικολέτα Κωνσταντάκη γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1994, στο Ηράκλειο Κρήτης. Κατάγεται από τους Βόρρους, ένα όμορφο χωριό της Μεσσαράς, όπου και μεγάλωσε. Από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική, κάνοντας σπουδές πάνω στο πιάνο, την κιθάρα και τη θεωρία της μουσικής, ενώ τώρα μαθαίνει βιολί. Τα τελευταία οχτώ χρόνια παρακολουθεί μαθήματα φωνητικής, αφού όπως λέει “δε μπορείς να τρέξεις με μεγάλη ταχύτητα χωρίς να προπονηθείς”.
Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα ξεκίνησαν το 2011, με τη δημιουργία μίας εφηβικής μπάντας. Αμέσως μετά, στα χρόνια των φοιτητικών σπουδών και μέχρι σήμερα, ακολούθησαν πάρα πολλές εμφανίσεις. Μικρές και μεγάλες μουσικές σκηνές, μπαρ, ξενοδοχεία, κέντρα διασκέδασης και εστιατόρια σε όλη την Κρήτη, αλλά και σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είναι μόνο μερικά απ’ τα σημεία των εμφανίσεων. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 τραγούδησε στο μουσείο της Ακρόπολης, στην ετήσια εκδήλωση της Ολλανδικής τράπεζας ABN MRO BANK.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Αθήνα και κάνει τα πρώτα της βήματα στο χώρο της ελληνικής μουσικής δισκογραφίας.
Η ΜΙΚΡΗ ΝΙΚΟΛΕΤΑ
Στη δική μου περίπτωση δεν υπήρξε ποτέ αυτή η στιγμή της “ξαφνικής ανακάλυψης”. Από πολύ μικρή ηλικία τραγουδούσαμε παρέα με τον πατέρα μου, μπροστά από ένακασετόφωνο και εκείνος ηχογραφούσε αυτά που λέγαμε. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά υπάρχουν ακόμα μνήμες από αυτές τις στιγμές. Κατά κύριο λόγο θυμάμαι πόσο όμορφα ένιωθα. Αργότερα, στο νηπιαγωγείο, με θυμάμαι να λέω το “Δελφινοκόριτσο” του Βιολάρη και να νιώθω, κάθε φορά που τελειώνει το τραγούδι, την ίδια πληρότητα, σαν κάτι να άλλαζε μέσα μου και ένιωθα πιο ευχάριστα. Τότε δεν καταλάβαινα ακριβώς τι συνέβαινε.
Πολύ νωρίς ανακοίνωσα στους γονείς μου με πυγμή ότι “εγώ θα γίνω τραγουδίστρια!”.
Δεν ήξερα αν είχα ή όχι καλή φωνή, δεν είχα κάποιο ερέθισμα εξωτερικό ή κάποια συγκεκριμένη λαμπερή περσόνα ως πρότυπο, που να ωθεί εκεί τη σκέψη μου.
Ήξερα απλά ότι το να τραγουδάω με ευχαριστούσε, με έκανε να νιώθω γεμάτη και ήθελα αυτό να γίνει καθημερινότητά μου.
ΤΟ ΩΡΑΙΩΤΕΡΟ ΠΡΟΡΥΠΟ
«Πρότυπο και μέντοράς μου τόσα χρόνια υπήρξε ο πατέρας μου. Η καλλιτεχνική του φύση, η οπτική του απένανι στις καταστάσεις και γενικότερα η στάση του απέναντι στη ζωή, με δίδαξαν να μη φοβάμαι να ονειρεύομαι, να διεκδικώ και να κάνω τα “θέλω” μου, “μπορώ”.
Πάνω απ’ όλα όμως, ήταν δίπλα μου.
Η μητέρα μου επίσης έλεγε με στόμφο “τα αγαθά κόποιςκτώνται”, κάτι που εντυπώθηκε μέσα μου. Με έκανε να καταλάβω πως για ό,τι αγαπάμε πρέπει να δουλεύουμε σκληρά και με κάνει να προσπαθώ κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Καλλιτεχνικά πρότυπα υπήρξαν για μένα η Χάρις Αλεξίου και η Βίκυ Μοσχολιου. Στην αρχή της εφηβείας μου ανακάλυψα τον κόσμο του έντεχνου και νομίζω ότι τότε άνοιξε μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος, ακούγοντας μανιωδώς Αλκίνοο Ιωαννίδη.
Με την πάροδο των χρόνων, ξεκίνησα να ανακλύπτω τον κόσμο της jazz και να μένω άναυδη με τις ερμηνείες και το πάθος της Ella Fitzgerald και της NinaSimone.
Από μικρή ήξερα ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτό, οπότε έψαχνα τρόπους να φτιάξω αυτή την “καλλιτεχνική πορεία”, με μαθήματα, όμορφες ερμηνείες, εξερεύνηση σε άγνωστα μουσικά νερά, προσωπική και ομαδική δουλειά πίσω από κάθε εμφάνιση.
Αυτό είναι ένα ταξίδι, μία “πορεία” όπως λες και εσύ, που συνεχώς σε κάνει να μαθαίνεις και να θες να εξελίσσεσαι, αρκεί να το θες, να μην είσαι παρωπιδικός και να μη φοβάσαι να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα».
ΒΗΜΑ - ΒΗΜΑ
«Στο Δημοτικό πρώτη φορά επισκέφτηκα Ωδείο, με σκοπό να ξεκινήσω φωνητική. Λόγω του νεαρού της ηλικίας, οι δασκάλες μου πρότειναν να ξεκινήσω ένα μουσικό όργανο και μου εξήγησαν πως στα μαθήματα θεωρίας θα κάνουμε “Σολφέζ” -περιττό να σου πω, πως ήταν το αγαπημένο μου. Έτσι ξεκίνησα με πιάνο και μετά για λίγο καιρό κιθάρα. Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, θα συνέχιζα με σπουδές πάνω στο πιάνο πιστεύω.
Εδώ και οχτώ χρόνια παρακολουθώ μαθήματα φωνητικής, μέσα από τα οποία καταλαβαίνω, μέρα με τη μέρα περισσότερο, τη φωνή μου.
Αυτή τη στιγμή μαθαίνω επίσης βιολί.
Έχω κάνει κάποια μαθήματα υποκριτικής επίσης, που αφορούν την ερμηνεία πάνω στο κομμάτι.
Ταυτόχρονα, είμαι φοιτήτρια Ψυχολογίας, στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Ρεθύμνου».
ΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΙΣΩ
Ζήτησα από την Νικολέτα να θυμηθεί εκείνες τος στιγμές που έπιασε μικρόφωνο για πρώτη φορά, μου εξέφρασε την συγκίνηση της γυρνώντας τον χρόνο πίσω.
«Μου φέρνεις στο μυαλό πολύ όμορφες αναμνήσεις!
Ήταν η τελευταία μου γιορτή στο Δημοτικό. Κλείναμε για καλοκαίρι και την επόμενη χρονιά θα πήγαινα Γυμνάσιο!
Αφού λοιπόν τελειώσαμε με το θέατρο, η κα. Μαρια Ζαχαριουδάκη, υπεύθυνη για τις σχολικές παραστάσεις, με είχε ρωτήσει -ήδη στις πρόβες- αν ήθελα να πω ένα τραγούδι, τον “Παλιάτσο”. Δέχτηκα με μεγάλη χαρά.
Νομίζω πως αυτή ήταν και η πρώτη φορά που τραγούδησα μπροστά σε τόσο κόσμο - στο μεγαλύτερο μέρος, ευτυχώς, μαζί με όλη τη χορωδία! Είχα τρομερό άγχος»!
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
«Ένα τραγούδι, για να το ερμηνεύσεις, πρέπει να κατανοείς τι λες εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Οπότε, επειδή και οι δικές μου σκέψεις αλλάζουν από μέρα σε μέρα, οι καταστάσεις που βιώνω διαφέρουν, μπορεί το ίδιο κομμάτι να αποδοθεί διαφορετικά σήμερα και διαφορετικά αύριο.
Θεωρώ λοιπόν, πως επειδή ερμηνεύοντας ένα κομμάτι, βιώνεις τη δική σου αλήθεια μέσα από αυτό, θα σου απαντήσω πως κάποιος μπορεί να δει πολλά και διαφορετικά πράγματα μέσα από μία ερμηνεία. Το σίγουρο είναι πως αυτό που φαίνεται, είναι κάτι αληθινό και δικό μου».
ΠΑΡΕΛΘΟΝ - ΠΑΡΟΝ - ΜΕΛΛΟΝ
«Είχα και έχω την τύχη, τόσα χρόνια να συνεργάζομαι πρώτα απ’ όλα με πολύ καλούς ανθρώπους και έπειτα με πολύ καλούς μουσικούς. Αυτό για εμένα κάνει την “ομάδα” που δημιουργείς, μία “παρέα”.
Είναι ωραίο όταν παίζεις μουσική, όταν τραγουδάς, να νιώθεις ότι είσαι με φίλους σου.
Μία εμφάνιση που ξεχωρίζω είναι το κλείσιμο στη συναυλία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, στο εκθεσιακό κέντρο Βόρρων με τον Μάριο Ηλιάκη, τον Κωνσταντίνο Σταθοράκη και τον Τόλη Μυλωνά, το 2015 και φυσικά, στο μουσείο της Ακρόπολης το Σεπτέμβριο του 2018, με Μάριο Ηλιάκη και Δημήτρη Βαρούχα.
Φέτος, συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά με την Ευσταθία, που έχει γράψει στίχους και μουσική στο “Ελευθερία”. Οι συνεργασίες που έκανα μέσα από αυτό το ταξίδι ήταν ξεχωριστές και πολύτιμες για εμένα.
Σήμερα, 11.01.2021 βγήκε η “Ελευθερία”! Θα ήθελα μέσα στο 2021 να βγάλουμε και άλλα κομμάτια και αδημονώ για τη στιγμή που θα ανακοινωθεί πως μπορούμε να τραγουδάμε πλέον ελεύθεροι, χωρίς φόβο και με πολύ κόσμο!
ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ- ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Η “Ελευθερία” είναι ένα κομμάτι, το οποίο άγγιξε την καρδιά μου από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στα χέρια μου. Η ερμηνεία αυτών των στίχων είναι πολύπλευρη. Η μουσική της Ευσταθίας και η εμπνευσμένη ενορχήστρωση του Μανόλη Λιανή, έδωσαν κάτι ξεχωριστό σε αυτό το σύνολο, το οποίο δεν ξέρω τελικά αν μπορεί να πάρει ακριβώς μία “ταμπέλα” για το πού ανήκει.
Όσο για το ανατρεπτικό Video Clip… Ήταν ιδέα του ταλαντούχου σκηνοθέτη Στέφανου Σιταρά, ο οποίος διστακτικά μου ανακοίνωσε τη σκέψη του, περιμένοντας ίσως πως θα αρνηθώ.
Ο πυρήνας της ιδέας του όμως και ο τρόπος που μου εξήγησε το νόημα πίσω από την οπτικοποίηση της “ελευθερίας”, με έπεισαν μέσα σε ένα λεπτό.
Το VideoClip επιδέχεται πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Δε θα ήθελα να πω τη δική μου, θα ήθελα ο καθένας να δώσει τη δική του βλέποντάς το. Αυτό είναι και το νόημα της τέχνης άλλωστε.
Αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μόνο μία λέξη για να εκφράσω την εμπειρία αυτή: “Ευγνώμων”.
Το αποτέλεσμα που σήμερα βγήκε είναι δουλειά πολλών ανθρώπων ξεχωριστά, που έγιναν μέρος της “Ελευθερίας”, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και πίστεψαν σε αυτό που κάναμε. Το “ευχαριστώ” είναι λίγο.
ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Τι να πω για τον τόπο μου, πέρα από ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για τη στήριξή του, μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια! Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το προσωπικό μου ταξίδι στη μουσική, με στήριξε, με αγκάλιασε και με έκανε να νιώσω αγαπητή!
Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, οι γνωστοί, οι επιχειρηματίες, όλοι όσοι πιστεύουν σε εμένα, όλοι όσοι με ξέρουν από μικρό κοριτσάκι, όλοι είναι μέρος αυτόυ του τόπου και νιώθω μεγάλη χαρά αυτή τη στιγμή που λαμβάνω τη στήριξη και την αγάπη τους!
Θα ήθελα λοιπόν να τους ευχαριστήσω όλους μέσα από την καρδιά μου, για όλα αυτά τα χαμόγελα που μου έχουν προσφέρει, τις δυνατές στιγμές στα live και για όσα θα έρθουν!
Ύβα μου, σε ευχαριστώ προσωπικά για αυτές τις υπέροχες ερωτήσεις, που μου έφεραν στο μυαλό μνήμες από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, για την αγκαλιά και τη στήριξή σου από την πρώτη στιγμή που άκουσες την «Ελευθερία»! Με συγκινείς!
Δείτε το νέο της κλιπ ▪️ https://youtu.be/rSrEC1rTR_o
Την ευχαριστώ θερμά !!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου