Συνάντησα τον Κώστα και των Γιώργο Σαριδάκη το Σάββατο 1 Αυγούστου στο κέντρο Μίνωας στη Μεσαρά λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης του Φ.Σ. Ο Κόρακας.
Με χαρά δέχτηκαν τα 2 αδέλφια να μου μιλήσουν για το ξεκίνημα, την πορεία αλλά και τις προσδοκίες που έχουν για το μέλλον.
«Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στο Ηράκλειο. Οι γονείς μας κατάγονται από την Εθιά Μονοφατσίου και το Πετροκέφαλο Μαλεβιζίου. Δύο χωριά μερακλίδικα με ιστορία.
Ο Πατέρας μας έπαιζε ερασιτεχνικά λύρα μου είπε ο Κωστής. Τον κοίταζα από μικρός με θαυμασμό, ήθελα πολύ να μάθω και εγώ να παίζω. Λίγο πιο μεγάλος γύρω στα 8 μου χρόνια ξεκίνησα να μαθαίνω Λύρα με τον Ρινακάκη τον Νίκο και στην συνέχεια με τον Γιώργο τον Τζαγκαράκη. Στην μετέπειτα πορεία μου με βοήθησε πολύ ο Στέφανος ο Μεσσαριτάκης. Ξεκίνησα παράλληλα και το τραγούδι γιατί ήθελα να εκφραστώ και με αυτόν τον τρόπο».
Ο Κώστης Σαριδάκης θυμάται να βρίσκεται από νωρίς σε κέντρα διασκεδάσεων που ήταν ο χώρος εργασίας του πατέρα του και να χαζεύει τους καλλιτέχνες να στήνουν τα μηχανήματα στο πάλκο. Καλώδια, κονσόλες και μικρόφωνα, γεννούσαν εικόνες στα παιδικά του μάτια. Έβλεπε τον εαυτό του να προετοιμάζει τα δικά του Κρητικά γλέντια.
«Θυμάμαι την λαχτάρα που είχα όταν έπιασα στα χέρια μου μία κασέτα του Σκορδαλού και την έβαλα να παίζει. Μπρός – πίσω η κασέτα για να μάθω τους σκοπούς. Άλλες εποχές. Η τεχνολογία σήμερα μας έχει ανοίξει ατελείωτους δρόμους πληροφόρησης. Παρόλα αυτά κρατάω ακόμα την ίδια λαχτάρα αναζήτησης ακουσμάτων».
Από την άλλη ο Γιώργος Σαριδάκης 3 χρόνια μικρότερος αδελφός του Κωστή γρατζουνούσε ένα μαντολίνο που βρισκόταν σπίτι.
«Στα 14 μου λέει ο Γιώργος έβαλα στα χέρια μου το λαούτο και μπήκα ενεργά στη μουσική μας. Βρήκα ακριβώς ότι ήθελα για να προχωρήσω. Ο Γωνιανός ο Γιάννης ήταν ο δάσκαλος μου αλλά είχαμε και μεγάλη τύχη που βρεθήκαμε στο πλευρό του Στέφανου Μεσσαριτάκη και του Κώστα Αλεξάκη κάποιο διάστημα. Ο αδελφός μου με βοήθησε αρκετά και εξελιχτήκαμε μαζί».
Τα βιώματα των αδελφών Σαριδάκη ήταν πολλά στο σπίτι. Ακούσματα και παρέες από μερακλήδες φίλους καταγράφηκαν μέσα τους ανεξίτηλα. Στην συνέχεια ο Κωστής στην Λύρα και ο Γιώργος στο Λαούτο γέμιζαν ώρες ατελείωτες τον αέρα με αγαπημένους σκοπούς. Στα 15 του χρόνια ο Κωστής ανέβηκε στο πάλκο για πρώτη φορά έχοντας το απαιτούμενο άγχος αλλά και ευθύνη για να γίνει ένα καλό ξεκίνημα.
«Είπα θα τα καταφέρω λέει ο Κωστής αναπολώντας. Από τότε έως σήμερα χαίρομαι που η νέοι είναι κοντά στην μουσική μας και υπάρχουν ταλέντα μεγάλα. Μου έχουν ζητήσει να διδάξω όσα ξέρω αλλά πιστεύω ότι γνωρίζω πολύ λίγα για να το κάνω από τώρα. Η μουσική μας είναι ένα πλούτος. Δεν φτάνει μια ζωή να τον ανακαλύψεις».
«Μελετάμε συνεχώς συμπλήρωσε ο Γιώργος. Η αναζήτηση δεν σταματάει ποτέ. Έρχονται ασταμάτητα νέες εμπνεύσεις για τραγούδια δικά μας που ευχόμαστε να τα αγκαλιάσει ο κόσμος στο μέλλον όπως έχει συμβεί έως τώρα».
Αριθμούν από το 2008 3 Δισκογραφικές δουλειές και αρκετές συμμετοχές. Ενώ στο μέλλον όπως μου είπαν έχουμε να περιμένουμε νέα πράγματα.
«Θέλουμε να έχουμε υγεία είπαν και οι δύο και όλα θα έρθουν. Βιώνουμε δύσκολες στιγμές στο χώρο μας αλλά θα προχωρήσουμε με όσα εφόδια έχουμε μέσα μας».
Τους απεγκλώβισα με την ευχή να είναι πάντα ενωμένοι και δημιουργικοί μαζί στα καλλιτεχνικά δρώμενα του τόπου μας. Η εκδήλωση κύλησε όπως ήταν αναμενόμενο με αγαπημένα τραγούδια δικά τους και όχι μόνο.
Ακούγοντας τα αδέλφια Σαριδάκη αντιλαμβάνεσαι ότι η Κρητική μουσική έχει άξιους συνεχιστές.
Τους Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου