Πρόσωπα & Τέχνες! Νίκος Σεβαστάκης:«Η γλύκα της μουσικής σε κάνει να ξεχνάς τις πίκρες της»

Συνεχίζοντας την παρουσίαση των νέων Μεσαριτών Καλλιτεχνών με μεγάλη χαρά βρέθηκα στον φιλόξενο Μουσικό χώρο του «Καφωδείου» στο Πετροκεφάλι με τον Νίκο Σεβαστάκη. Ολίγον τι αγχωμένος μπροστά στην  δημοσιογραφική ηχογράφηση, είπε χαμογελώντας ότι «Μία αρχή είναι πάντα δύσκολη» και η ατμόσφαιρα άρχισε να ζεσταίνεται…

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ:

Ο Νίκος Σεβαστάκης ως παιδί δεν είχε πολλές απαιτήσεις, μόνο μια: αυτή του «να μάθει οπωσδήποτε λύρα», και διαθέτοντας το χάρισμα που ο περίγυρος του άρχισε να αντιλαμβάνεται νωρίς, με την στήριξη της οικογένειας του, και κυρίως του πατέρα του, προχώρησε -αρχικά με μικρά διστακτικά βήματα- στα μονοπάτια της κρητικής παράδοσης.

«Από παιδάκι θυμάμαι που πηγαίναμε στους γάμους με τους δικούς μου και πάντα καθόμουν στην άκρη του πάλκου. Μου έκανε εντύπωση ο λυράρης περισσότερο. Όπου έβλεπα αφίσα καλλιτεχνών ζητούσα να την ξεκολλήσουν και να μου την δώσουν να την έχω στο δωμάτιο μου και ακόμα πιο μικρός θυμάμαι που βάζαμε σπίτι ένα Κρητικό δίσκο στο πικάπ και δεν ξεκολλούσα το αυτί μου από το ηχείο έως ότου να τελειώσει. Ήθελα να έχω την αίσθηση ότι έχω τον ήχο κοντά μου. Αυτό το έκανα μόνο όταν άκουγα Κρητική μουσική, δεν με συγκινούσε τίποτα άλλο».

ΜΕ ΤΟΝ ΣΗΦΟΓΙΩΡΓΑΚΗ:

Από τα πέντε του χρόνια οι γονείς του Νίκου του αγόρασαν μια λύρα: «Την είδα ότι ήταν κακοφτιαγμένη», μας είπε, «άλλα ήταν ο ενθουσιασμός μου μεγάλος που δεν με ένοιαζε και τόσο, στα οκτώ μου ξεκίνησα να μαθαίνω στο Ηράκλειο σε ένα Ωδείο και στη συνέχεια μόλις βρήκα τα πρώτα μου πατήματα στις χορδές είχα για δάσκαλο μου τον Σπύρο Σηφογιωργάκη.

Δεν έχω ξεκάθαρη μνήμη γιατί ήμουν μικρός, αλλά ο ίδιος είπε μετά από χρόνια ότι ένα απόγευμα που είχα πάει στο σπίτι του για μάθημα μου ζητούσε επίμονα να καθίσω στην καρέκλα να μου μάθει μία σειρά από βαλς που παίζονταν εκείνη την εποχή-εκείνος έκανε μια εβδομάδα όπως εξομολογήθηκε να τα μάθει.
Όση ώρα άκουγα την μουσική έκανα βόλτες στο δωμάτιο χαζεύοντας τριγύρω χωρίς να τον κοιτάζω, μόλις τελείωσε έπιασα την λύρα… και τα έπαιξα, ξαφνιάζοντας τον δάσκαλο».

ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑ:

Ήταν ξεκάθαρο ότι ο περίγυρος του Νίκου Σεβαστάκη διέκρινε το χάρισμα του να συγκρατεί τον ήχο και να τον αποτυπώνει ακέραια με άριστη δεξιοτεχνία αμέσως στη λύρα.
«Πέρασα από όλους τους τοπικούς καλλιτέχνες όπως τον Αλέκο Καλεμάκη, και τον Γιώργο Τζαγκαράκη. Δεν σταμάτησα να μελετάω έκανα και μαθήματα πιάνου.
Έως και αυτή τη στιγμή κάθε μέρα, παίζω ένα κομμάτι που έχω στο μυαλό μου και μου αρέσει αλλά πάντα ψάχνω να “εξακριβώσω” ότι το εκτέλεσα ακριβώς όπως τον δημιουργό. Αυτό είναι το πρώτο και το κύριο πράγμα που με ενδιαφέρει.

Στα 14 μου με κάλεσαν να παίξω σε μια αρραβώνιαση στη Μεσαρά, είχα πολύ άγχος αλλά τα κατάφερα. Κατάλαβα πόση αγάπη είχα για αυτό που ξεκινούσα να κάνω και θαύμαζα από μικρός που ξέχασα κάθε δυσκολία. Είναι τόση η γλύκα της μουσικής που δεν αντιλαμβάνεσαι την πίκρα».

ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ:

«Κάποια στιγμή το 2008 έβγαλα ένα cd με δικές μου συνθέσεις άλλα δεν είναι αυτό που με γεμίζει τόσο όσο το να είμαι ένας σωστός εκτελεστής της κλασικής Κρητικής μουσικής. Έτσι αισθάνομαι εγώ καλά, το κάνω για μένα, όχι για να μου πουν απλά “μπράβο”. Με τον εαυτό μου είμαι σχολαστικός.

Η φωνή μου δεν με βοήθησε στην αρχή. Ήθελα εκτός από το να παίζω μουσική να τραγουδάω τους σκοπούς που αγαπώ, ήμουν όμως μικρός».

ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΡΔΑΛΟ:

«Θυμάμαι σε κάποιο γλέντι με φώναξε ο Θανάσης Σκορδαλός που θαύμαζα πολύ να ανέβω στο πάλκο, στα 11 μου, και όταν με άκουσε να τραγουδάω με συμβούλεψε να περιμένω καλύτερα έως την ηλικία των 15 για να μη βλάψω τις φωνητικές μου χορδές.
Δε μπόρεσα να τον ακούσω, απλά πρόσεχα λίγο περισσότερο. Μου είχε πει τότε ότι στη λύρα έχω μεγάλο μέλλον».

ΜΕ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ:

Τον Λεωνίδα τον Κλάδο τον επισκεπτόμουν όταν είχα κάποια απορία στα τραγούδια του- εκείνος μου έλεγε ότι έχω γεννηθεί καλλιτέχνης. Άκουγα τα λόγια των μεγάλων αυτών καλλιτεχνών αλλά δεν επαναπαύτηκα ποτέ, δούλευα και μελετούσα για να βγει το τέλειο άκουσμα. Πολλές φορές μου έχουν πει ότι θυμίζω το παίξιμο του Κλάδου. Νιώθω τιμή όταν μου το λένε».

ΣΚΕΥΑΚΗΣ & ΣΚΟΥΛΑΣ:

«Τον Νίκο Σκευάκη τον συνάντησα κάποια στιγμή τυχαία και του έπαιξα κάποια συρτά, θυμάμαι που μου είπε να προχωρήσω.
Ο Βασίλης Σκουλάς μου έδωσε μια συμβουλή όταν ήμουν πολύ πιο μικρός. Να συνεχίσω την λύρα αλλά να μην αφήσω τα γράμματα ποτέ. Δεν ξεχνάω τα λόγια του. Τελείωσα το σχολείο και συνέχισα σε μια σχολή ηχοληψίας. Ήθελα να μάθω να φτιάχνω όσο πιο καλά μπορώ τον ήχο που φτάνει στον κόσμο. Ο πατέρας μου που ήταν το στήριγμα μου σε όλα μου τα βήματα με πήγαινε κάθε μέρα στο Ηράκλειο μέχρι να πάρω το πτυχίο μου».

«Για να ξεκινήσει κάποιος να μάθει μουσική σήμερα είναι πολύ εύκολο», μας επισήμανε ο Νίκος. «Δεν φτάνει όμως.
Πρέπει να έχει καλό “αυτί” να θυμάται τους σκοπούς, να τους σιγοτραγουδάει μέσα του να βρίσκει τις λεπτομέρειες και να δουλέψει σκληρά. Σήμερα πολλά παιδιά βιάζονται να βγουν στο πάλκο χωρίς να ειναι έτοιμοι. Ο κόσμος και ο χρόνος όμως κρατάει ότι είναι να μείνει.

Στον καλλιτεχνικό χώρο σήμερα δεν μετράει μόνο το ταλέντο, στις μέρες μας παίζουν ρόλο οι δημόσιες σχέσεις και η εμφάνιση . Όσοι όμως αγαπάνε πραγματικά την αυθεντική Κρητική μουσική, αυτά δεν τους ενδιαφέρουν. Θεωρώ ότι ο κόσμος που έρχεται να με ακούσει το κάνει γιατί είμαι σωστός σε αυτό που κάνω, μα πάνω από όλα ταπεινός».

ΤΑ ΓΛΕΝΤΙΑ:

Στην ερώτηση μας πως βιώνει τα Κρητικά γλέντια σήμερα, ο Νίκος μας είπε: «Τα Κρητικά γλέντια έχουν “αγριέψει”, ο τρόπος διασκέδασης έχει αλλάξει, φαίνεται ακατόρθωτο χωρίς ποτό να γλεντήσουν οι νέοι, εγώ με αυτή τη λογική δεν συμφωνώ.
Παλιότερα οι άνθρωποι γλεντούσαν πιο αυθεντικά και όμορφα. Με ενοχλούν οι “κούπες” και η πίεση που προκαλούν οι θαμώνες στα όργανα. Είναι μια κακή συνήθεια που με στρεσάρει, μου χαλάει την διάθεση.

Παρόλα αυτά υπάρχουν και πετυχημένα γλέντια που καθορίζονται από την ατμόσφαιρα του χώρου και του κόσμου. Φυσικά μεγάλο ρόλο παίζουν και οι χορευτές που θεωρώ υποχρέωση μου να παίζω όπως χορεύουν τηρώντας των κανόνα των παλαιοτέρων, αλλιώς ο σκοπός θα είναι καθ όλη τη διάρκεια του χορού μονότονος».

⚜️ΝΕΟ CD: Ακολούθησε η συζήτηση σχετικά με τις μαντινάδες που τον εκφράζουν, γράφει και ο ίδιος αλλά τις κρατάει για τον εαυτό του.

Παρακολουθεί μαθήματα Βυζαντινής μουσικής νιώθοντας ότι με αυτόν τον τρόπο εμπλουτίζει τις γνώσεις του και ετοιμάζει το τελευταίο του Cd μετά από 11 χρόνια έχοντας την ανάγκη να προχωρήσει και να δημιουργήσει δικά του πράγματα…

•Δείτε τον στην πρώτη του εμφάνιση σε ηλικία 11 ετών με τον Μαρκογιάννη στο κινηματοθέατρο Αστόρια
➡️ https://www.youtube.com/watch?v=NsX95CqC2fY

•Δείτε τον το 2003 σε εκδήλωση. Παρατηρήστε πως τον καμαρώνουν Κλάδος - Σηφογιωργάκης - Μαρκογιάννης

➡️ https://www.youtube.com/watch?v=7SeqAC27fVk

•Δειτε τον σε μια σειρά συρτά από την περσινή σεζόν στο Καφωδειο live
➡️ https://www.youtube.com/watch?v=JQRo6kT4f4w